Ciri-ciri sastera

Hasil-hasil karya sastera sejarah ini mempunyai tujuan dan ciri-cirinya yang tertentu. Karya sastera sejarah yang menepati ciri-ciri yang berikut merupakan hasil karya yang berjaya dan sampai kepada siapa yang ditujukan.
Meninggikan kedudukan raja-raja
Karya sastera sejarah ini memerlukan usaha pengkarya bagi meninggikan kedudukan raja-raja dengan menghiasi watak-watak mereka dengan unsur-unsur keghaiban dan kekuasaan.
Sampaikan hal-hal moral dan tatasusila
Ciri seterusnya adalah pengarang juga mesti menyampaikan kepada khalayak tentang hal-hal berkenaan dengan moral dan tatasusila dengan cara didaktik.
Cenderung kepada sifat-sifat kesusasteraan rakyat
Selain itu, pengarang karya sastera sejarah biasanya perlu lebih cenderung kepada sifat-sifat kesusasteraan rakyat dengan mementingkan soal-soal mitos dan dynastic myth lebih dari sejarah dalam pengertian terkini.
Memperindahkan karya
Pengarang akan memperindahkan karyanya sehingga hasilan mereka lebih berupa hasil seni daripada sejarah.
Tidak mementingkan kronologi.
Pengarang tidak mementingkan kronologi. Iaitu tiada tarikh yang tepat dan kejadian-kejadian yang berlaku sering dicampuradukan sehingga peristiwa itu hilang unsur-unsur sejarahnya.
Gelaran Hikayat
Ciri terakhir sastera sejarah adalah sebahagian besar hasil sastera ini membawa gelaran ‘Hikayat’. Namun begitu, tidaklah bermakna bahawa semua karya yang membawa gelaran hikayat itu boleh digolong sebagai sastera sejarah. Cerita-cerita seperti Hikayat Terung Pipit, Hikayat Malim Dewa, dan Hikayat Awang Sulung Merah Muda tidak merupakan hasil sastera sejarah kerana kandungan ceritanya bukan mengenai hal-hal yang pernah berlaku.